Expo Dromen van kleur. Kinderen in illustratie, een divers beeld

Een kind met stekelhaar (echt niet raar) of 'heerlijk helikopterhaar' (zoals prinses Arabella), verkleed als diepzeeduiker (zoals Juno in Elke dag iemand anders) of met de neus in de boeken (zoals Rosa in 151 boeken). Al deze kinderen krijgen een plek in deze expo.

De eigenzinnige prinses Arabella van Mylo Freeman zag het licht doordat een meisje met donkere huid en kroeshaar niet kon geloven dat zij de rol van prinses kon spelen. En dan heb je Rosa die in 151 boeken heeft gekeken, maar teleurgesteld moet vaststellen dat niet één boek over haar gaat. Want als dat wat je in de spiegel ziet, niet ziet weerspiegeld in boeken, dan vertel je een onvolledig verhaal. 
 

"Wat je leest bepaalt hoe je naar de wereld kijkt. Kinderboeken zijn voor mij een belangrijk middel tegen de groeiende haat in de samenleving."

- Schrijver Pim Lammers in De Standaard
 

Jezelf herkennen in verhalen

De taak die op de schouders van prentenboekenmakers rust, is dan ook niet te onderschatten. Aan de teken- of schrijftafel zetten zij niet enkel een wereld op papier hoe deze vandaag is, maar ook hoe deze zou kunnen zijn. 

Houden we vast aan stereotypen, dan loert de 'single story' om de hoek. Schrijver Chimamanda Ngozi Adichie verwoordt het gevaar in haar veel bekeken TED-talk: 'Show a people as one thing, over and over again and that's what they've become.'

Jezelf (h)erkennen in boeken, verhalen en beelden is cruciaal in het ontdekken en vormen van je eigen identiteit. Schrijver Pim Lammers vat het mooi samen: 'Ieder kind verdient het om zichzelf terug te zien in een verhaal.'