Jasmien Kuipers vult de buikjes van Hasseltse zwerfkatten
Een rijkelijk gevuld etensbakje, 24/7 vers water ter beschikking en altijd een baasje in de buurt bij wie ze ronkend op de schoot kunnen liggen. Samengevat: een zorgeloos kattenleven. Toch ziet het er voor heel wat katten minder rooskleurig uit. De katjes die op straat leven worden vaak over het hoofd gezien, ondervindt Jasmien Kuipers. Samen met een handvol andere vrijwilligers zet ze zich in om ook hen van dat zorgeloze kattenleven te laten proeven. Letterlijk.
“Elke dinsdagavond rijd ik na mijn werk door naar Spalbeek om daar de zwerfkatten eten te geven”, vertelt Jasmien Kuipers. Na haar uren als redacteur bij Studio Brussel, is de dertiger uit Kortessem fulltime kattenliefhebber. “Thuis hebben we er ook twee rondlopen. Die worden enorm vertroeteld”, lacht ze. “Maar als ik dan denk aan de zwerfkatten, die in weer en wind op zoek moeten gaan naar restjes om zich te voeden, dan breekt mijn hart. Hoe graag ik ook zou willen, ik wéét dat ik hen niet in huis kan nemen. Wilde katten horen nu eenmaal buiten. Maar door hun eten te geven, heb ik toch het gevoel dat ik een stukje van dat luxueuze binnenleven tot bij hen breng.”
Laagdrempelig en betekenisvol
Hoe Jasmien ooit in deze vrijwilligersgroep is terechtgekomen? “Heel toevallig. Ik zag vorige zomer een online oproep van Stad Hasselt. Ik speelde al langer met het idee om iets met dieren te doen, maar een dierenasiel is vooral op zoek naar vrijwilligers die meerdere uren per week kunnen vrijmaken. Daar heb ik helaas de ruimte niet voor. Dat is net wat me zo aansprak in de oproep van Stad Hasselt: het is een laagdrempelige vorm van vrijwilligerswerk die toch veel kan betekenen. Ik ben er elke dinsdag een uur mee bezig, maar in de winter, als het vriest en de katten geen drinkwater hebben, kan dat wat meer zijn. Dat hebben we er graag voor over.”
Geëngageerde dierenliefhebbers
De vrijwilligersgroep van Jasmien bestaat uit tien geëngageerde dierenliefhebbers. Ze werken met een beurtrol: elke dag is er iemand anders verantwoordelijk voor het bijvullen van de etensbakken in de Spalbeekstraat. “Daardoor zien we elkaar niet zo vaak, maar we hebben wel voortdurend contact via WhatsApp. Van dagelijkse updates over de katten tot leuke filmpjes van gelijkaardige projecten. Onze WhatsAppgroep – ‘Zwerfkatten Spalbeek’ heet die – wordt trouwens ook gebruikt wanneer iemand ziek is of om een andere reden niet tot bij de katten geraakt. Dan wisselen we gewoon van shift. Iedereen stelt zich behulpzaam en flexibel op: het is nog nooit gebeurd dat de katten geen eten hebben gekregen.”
“Eén uur per week maakt wel degelijk het verschil.”
Schuilhokken kapot?
“In onze WhatsAppgroep zitten ook enkele medewerkers van de stad”, vertelt Jasmien. “Stefan neemt alle technische zaken voor zijn rekening. Zijn de schuilhokjes kapot? Is er onvoldoende stro om de beestjes warm te houden? Stefan doet het nodige. Stephanie houdt zich dan weer bezig met de begeleiding van de vrijwilligers. Stad Hasselt is echt een grote hulp. Ze financieren dierenartskosten en kopen kattenbrokken aan. Ook bij het dagelijkse reilen en zeilen zijn ze nauw betrokken. Wanneer een kat overlijdt, leven ze bijvoorbeeld enorm met ons mee. En, ook niet onbelangrijk, ze geven ons veel erkenning. Door een gezellige drink te organiseren, te trakteren met chocolaatjes of gewoon, met een dankjewel.”
