Zorgkundigen gaan ook buiten de muren van Hogevijf
Zorgkundige Tom en Raymonde, bewoonster van Hogevijf Banneux, kunnen het bijzonder goed met elkaar vinden. Tom maakte zeven jaar geleden een opmerkelijke carrièreswitch van heftruckchauffeur naar zorgkundige. Zijn passie voor zijn job is groot. Zodra hij een gaatje in zijn drukke planning als zorgkundige ziet opduiken, trekt hij er graag met een bewoner op uit. En Raymonde laat die kans nooit aan haar voorbijgaan.
Raymonde vertelt
“Ik vind het heel plezant om iets met Tom te doen, zoals een uitstap met de duofiets of rolstoelfiets. Sowieso doe ik graag met alles mee wat er georganiseerd wordt: kienen, knutselen, breien, koken, gezelschapspelletjes … De hobby’s die ik mijn hele leven heb gehad, zet ik hier nu al zeven jaar verder.”
“Ook sport hoort daarbij. Van volleybal tot hockey. Onlangs hebben we gevoetbald in onze rolstoelen. Vier tegen vier. De ergotherapeuten en zorgkundigen duwden ons in de juiste richting en wij trapten tegen de bal.Net zoals vroeger – toen ik spits was – maakte ik veel goals!”
“Ik help ook elke dag met tafels dekken en opdienen. Aan tafel praat ik graag met mijn twee goede vriendinnen. En als er een optreden of discobar is, mis ik dat nooit. Eigenlijk zeg ik op alles ‘ja’. Alleen als ik écht moe ben, blijf ik op mijn kamer.” (lacht)
"Eropuit met de fiets, dat is genieten!"
Tom vertelt
“Wandelen of fietsen in de frisse buitenlucht, dat doen alle bewoners graag. Gewoon hierin de buurt, op de plaatsen die ze kennen of waar veranderingen aan het gebeuren zijn. Het geeft mij veel voldoening om mensen te zien genieten. Als zorgkundigen hebben we het heel druk, dat is een feit. Maar ik heb het geluk dat ik energie te veel heb.”
“Ik doe graag eens iets speciaals voor de bewoners. Als ze ontspannen in het bubbelbad zitten, mogen ze van mij bijvoorbeeld kiezen welke muziek ze willen horen. Ik ben op Spotify al vaak op zoek gegaan naar Vlaamse schlagers.” (lacht)
“Elke bewoner kiest natuurlijk zelf hoe hij of zij de dag invult. Sommigen doen met alles mee, anderen kiezen uit het aanbod wat ze leuk vinden. We proberen iedereen te motiveren en mee te krijgen, maar niets moet. Zeker bij nieuwe bewoners merk ik dat ze afwachtend zijn. Ze hebben wat tijd nodig om hun plek hier te vinden en dat is heel normaal. We proberen gaandeweg te ontdekken wat ze fijn vinden, zodat we daar rekening mee kunnen houden.”
