Aandacht en tijd voor onze ouderen is broodnodig
Een flyertje in de bus was voldoende om Colette Martens (65) te overtuigen. Sinds haar pensioen wonen Colette en haar echtgenoot op een appartement in de Katarinawijk. De vrijgekomen tijd wilde ze graag nuttig invullen. Die invulling vond ze drie maal per week in woonzorgcentrum Hogevijf, op een boogscheut van haar nieuwe stek.
“Al toen mijn vader verbleef in campus Stadspark, leek het me leuk om meer te kunnen betekenen voor de inwoners. De flyer met een oproep voor vrijwilligers kwam precies op het juiste moment.”
Drie keer per week helpt Colette bij het ontbijt. Brood en beleg verdelen, boterhammen mee klaarmaken en koffie schenken. Al reikt haar job veel verder dan een set helpende handen. “Na het ontbijt blijf ik even plakken. Dan speel ik een spelletje of maak ik een wandelingetje met enkele bewoners. Simpelweg een babbeltje slaan, is vaak al voldoende. Het maakt de bewoners oprecht gelukkig. En mij ook.”
'Simpelweg een babbeltje slaan, is vaak al voldoende. Het maakt de bewoners oprecht gelukkig. En mij ook.'
- Colette, vrijwilliger
Colette is overtuigd dat ze met haar vrijwilligerswerk een verschil maakt. “Ik zie al die mensen even graag, maar met één bewoonster heb ik een bijzondere klik. Toen ik pas in het woonzorgcentrum begon, ging het heel slecht met haar. Intussen bloeide ze helemaal open. Het beste bewijs dat ouderen naast zorg vooral nood hebben aan liefde en aandacht. Het geeft hun dat extra beetje levenskracht.”
