Elke ceremonie is uniek
Nabestaanden kiezen bij een crematie vaak voor een ceremonie in het crematorium. Wie in het crematorium van Hasselt een uitvaartplechtigheid aanvraagt, komt eerst bij Lieve of haar collega’s terecht. Zij bespreken met de nabestaanden hun wensen en hoe ze de ceremonie zien. Lieve en haar collega’s vormen hierdoor voor veel rouwenden het eerste contact met het crematorium.
Een gepersonaliseerde ceremonie
De familie bespreekt de plechtigheid in het crematorium. Lezen ze zelf een tekst voor? Welke muziek mag er klinken? Willen ze foto’s of video’s projecteren? Bloemen, kaarsen, levensbeschouwelijke symbolen... alles komt aan bod.
Het crematorium van Hasselt hanteert geen standaardformules voor een uitvaartceremonie. Een aantal dingen ligt wel vast, zoals een welkomst- en afscheidswoord. Maar daartussen kan er heel veel. Lieve biedt de nabestaanden een basispakket aan. Vaak hebben ze er totaal geen idee van, hoe ze best een afscheidsplechtigheid opbouwen.
Ze helpt hen dan om er persoonlijke elementen aan toe te voegen. Kleinkinderen maken een tekening voor oma of opa. De favoriete muziek van de overledene speelt. “Ooit haalden we de motor van een overleden motorrijder in de ceremoniezaal binnen,” herinnert Lieve zich.
Je mag ook de uitvaartondernemer alles laten regelen. Lieve of haar collega’s houden zich dan aan het scenario van de ondernemer. Het is ook mogelijk om alleen de ceremoniezaal af te huren en volledig zelf voor de plechtigheid in te staan. Een eigen voorganger of diaken vervangt dan de ceremoniemeester van het crematorium.
“We helpen de familie om de ceremonie persoonlijker te maken.”
-Lieve, medewerker Crematorium
Mee naar huis
“Een overleden dame maakte vroeger beertjes”, getuigt Lieve. “Bij het afscheid mocht iedereen, en ik ook, een beertje kiezen. Het zit nu nog altijd bij mij in de auto.” Lieve en haar collega’s zijn professioneel, maar als mens ook betrokken. Ze leven mee met het verhaal en het verlies van de familie. Soms is het bijzonder hard, bijvoorbeeld als er een kind gecremeerd wordt. “Gelukkig kunnen we bij elkaar terecht om erover te praten en elkaar te steunen.”
Ook op professioneel vlak is praten met collega’s belangrijk: “Vaak bespreken we 's avonds de voorbije dag om te kijken of er nog iets beter kan.” Zo staan Lieve en haar collega’s elke nieuwe plechtigheid weer klaar met een propere lei. Want elke ceremonie is uniek en elk verdriet is individueel.
Van twijfel naar overgave
Hoe kom je op het idee om als crematoriummedewerker te solliciteren? Lieve heeft niet voor dit beroep gekozen. “Mijn vader had de advertentie gezien. Ik zag het eerst niet zitten.” Toen ze op gesprek mocht, besefte ze dat ze een verkeerd beeld had van het vak. Het was helemaal anders dan ze dacht. Ondertussen werkt ze er al dertig jaar vol overgave, en maakt zij van elke ceremonie een persoonlijk juweeltje.